Wschool JO15-1 knokt zich naar eerste punt!

Wilhelminaschool JO15-1

0 - 0

Avanti W. JO15-1

Competitie

Onder 15, JO15-1, Hoofdklasse M

Datum

28 oktober 2017 12:30

Accommodatie

Onbekend

28 oktober 2017

In de herfstvakantie is er door JO15-1 vrolijk doorgevoetbald. De eerste zaterdag mocht Wilhelminaschool het eerder door de weergoden gestaakte thuisduel tegen Markelo afmaken. Uw verslaggever was niet ter plaatse, dus de informatie hierover komt van enkele spelers en toeschouwers. Er was goede hoop dat deze wedstrijd die bij 0-1 en met nog zeker 50 minuten te gaan werd hervat nog naar de hand kom worden gezet. Die hoop werd al snel de bodem ingeslagen door een snelle 0-2, waarbij haast traditioneel weer meerdere schoolboys stonden te slapen. In het vervolg was Wilhelminaschool voetballend zeker niet de mindere, maar bleek Markelo slagvaardiger. Zij scoorden nog twee keer. Tussendoor redde de naar de frontlinie gestuurde stopper Tjerk de eer, waardoor er een onbevredigende 1-4 eindstand in de boeken kwam. Collin raakte overigens tamelijk serieus geblesseerd bij een ongelukkige botsing na een uiterste poging om met de van hem bekende inzet een duel met de keeper te winnen. Collin: beterschap en hopelijk kun je snel weer meedoen, het team heeft jouw strijdlust hard nodig!

De week daarna kwam Avanti Wilskracht op bezoek aan de Kanaaldijk. Bij het parkeren van de fiets kwam wat creativiteit kijken, want de fietsenstalling krijgt een opknapbeurt. Wie deze barrière had overwonnen kon zich gaan richten op de wedstrijd. De situatie vooraf was niet florissant: Collin in de ziekenboeg, Mick op hoogtestage in de bergen van Kreta, Teun ter Braak op de weg terug van een blessure, maar nog niet vol inzetbaar en Jules afwezig met onbekende reden. Justin nam na zijn wedstrijd met JO15-2 plaats op de reservebank en Teun t. B. naast hem voor noodgevallen. Daarbij kwam dat de arbiter van dienst blijkbaar een beroerde week achter de rug had en wat frustraties kwijt moest. Niet al te sterk fluitend waar het nodig was, maar bijzonder pietluttig en autoritair optredend bij futiliteiten wist ze bij menigeen irritatie op te wekken. Daarbij werd De School bij veel beslissingen benadeeld. Niet bewust, nemen we aan, maar het zorgde wel voor een lichte schaduw op een verder van beide zijden enthousiast en karaktervol gespeelde wedstrijd.

Wilhelminaschool, met liefst negen eerstejaars aan de aftrap, had het in de beginfase lastig. Zoals vaak was er een fysiek nadeel waar manmoedig tegenop gebokst werd. Ook was het even winnen aan de iets gewijzigde speelstijl, met Teun E. als defensieve middenvelder, Luka centraal aanvallend en Sven op links en Rinse op rechts om de ‘ruit‘ te vervolmaken. Arjan en Joran probeerden voorin gevaar te stichten, maar daar stonden nu juist de grootste mannetjesputters van Avanti. Achterin had men de zaakjes vrij snel op orde. Lars speelde als voorstopper een ijzersterke partij, rustig waar het kon en doortastend wanneer dat nodig was. Bram en Job stonden hun mannetje op de backposities en wonnen veel duels. Tjerk stofzuigde daar tussendoor en pikte losse ballen op om de tegenaanval weer in te zetten. En dan was er in het doel Thies, die de laatste weken een beetje moedeloos moet zijn geworden van de makkelijke tegendoelpunten. Hij was vandaag, met Lars, de hoofdpersoon in de heroïsche strijd die geleverd werd. Daarmee willen we overigens niemand tekort doen, want iedereen besefte vandaag - misschien wel juist omdat het personeelsbestand zo was uitgedund - dat er alleen met 100% strijd en beleving wat te halen viel. Na het moeizame begin kreeg de thuisploeg al snel meer greep op het duel. Het middenveld won veel 1-tegen-1 situaties en het spel speelde zich meer op de aanvallende helft af. Door soms te haastig en soms juist te afwachtend spel leverde dit geen echte kansen op, maar had de tegenstander het wel af en toe Spaans benauwd. Met steun van de fanatieke supportersschare werd Avanti soms de stuipen op het lijf gejaagd. Juist in deze fase drukte de scheids voor het eerst echt een verkeerd stempel op de partij. Een onschuldige schouderduw van Job, ook nog eens buiten de zestien meter, was in haar ogen aanleiding voor een strafschop. Gelukkig was daar Thies, die de - weliswaar niet al te best genomen - pingel stijlvol klemde en daarmee de gelijke stand wist te handhaven. Hiermee brak ook de rust aan. Hoog tijd voor koffie, want het was weliswaar droog, maar ook herfstig koud.

De tweede helft begon met veel druk van de gasten, die zeker tien minuten aanhield. Ook in deze fase werd er geknokt voor iedere centimeter en bleef iedereen effectief verdedigen. Eén wel heel hachelijke situatie, waarbij de bal maar niet uit de zestien wilde en Thies eindelijk geklopt leek, werd op de doellijn opgelost door Lars. Hierdoor gesterkt kwam Wilhelminaschool weer wat meer aan aanvallen toe, wat wel tevens af en toe ruimte voor de voorwaartsen van de tegenpartij opleverde. Ieder probleem werd echter opgelost met een dit seizoen zelden vertoonde strijdlust en hardnekkigheid. Een vrije trap op een mooie plek bood de rood-wit-blauwen de beste kans op een doelpunt. Sven zocht het doel echter een stukje te hoog. Toen Teun E. daarna dreigde door te breken en met gestrekt been gestuit werd, een fikse overtreding, vond de scheidsrechter het nodig om haar hoofdrol weer op te eisen door dit weg te wuiven en werd ze vervolgens bijna agressief toen trainer Edwin het veld in wilde om verzorging te bieden. Op hoge toon maakte ze duidelijk dat zij de baas was en niemand anders. Teun kreeg later nog de gele kaart wegens herhaaldelijk protesteren. Dat dit de eerste keer was dat hij iets zei en het overige commentaar steeds van tweelingbroer Tjerk afkomstig was, gaf goed aan hoezeer de scheidsrechter de draad kwijt was. Justin viel in voor Joran en Arjan zakte in naar het middenveld om mee te helpen minimaal het gelijke spel vast te houden. Naar het einde toe was het nog een paar keer billenknijpen, maar Thies en zijn defensie hielden stand. In de laatste paar minuten kregen de gastheren plotseling vrijwel alle arbitraire beslissingen mee. Handig om het eindsignaal zonder kleerscheuren te halen, al werd Thies bij een uittrap uit de handen nog wel bijna door een hinderlijke tegenstander onthoofd. Dat dat niet werd waargenomen verbaasde eigenlijk niemand meer.

Wilhelminaschool hield dus deze keer aan beide zijden de nul. Als naast het verdedigen ook het opbouwen en aanvallen nog wat meer vorm krijgt, moet binnenkort ook de eerste driepunter mogelijk zijn.