JO15-1: één goede helft is niet genoeg

SDC '12 JO15-1JM

4 - 1

Wilhelminaschool JO15-1

Competitie

Onder 15, JO15-1, Hoofdklasse M

Datum

14 oktober 2017 9:30

Accommodatie

Onbekend

14 oktober 2017

De uitwedstrijd tegen SDC '12 zou beginnen om half tien, waardoor spelers, technische staf en de harde kern van de fans al om acht uur 'mochten' verzamelen bij De Vikkerhoek. Vooral de spelers zagen er nog slaperig uit bij aanvang van de reis naar de dicht bij de grens gelegen Duitse enclave Denekamp.Als dat maar goed ging!

Aangekomen op het sportpark van de tegenstander was het weer al aangenaam. De koffie ter plaatse, hoewel uit een automaat, was ook prima drinkbaar. De supporters waren er dus wel klaar voor toen de wedstrijd uiteindelijk tegen kwart voor tien echt begon (de penalty's van een voorafgaande pupillenwedstrijd moesten nog worden afgewerkt).

Het team bleek zoals gevreesd nog niet helemaal wakker, want binnen anderhalve minuut scoorde de direct vol druk zettende thuisploeg na slordig balverlies op het middenveld en vergeten te dekken achterin de 1-0. Meteen weer een domper voor de al zo geplaagde ploeg van trainer Edwin en assistent Jelmer. Er kwam nu echter wel iets in het elftal van onverzettelijkheid en Wilhelminaschool nam al vrij snel de regie over. Nu waren het de rood-wit-blauwen die de boel onder druk zetten en hiermee de tegenstander regelmatig afbluften. De gasten waren beter, maar dat moest nog wel worden uitgedrukt in een niet onbelangrijk element: doelpunten. SDC loerde nu voornamelijk op de counter, vooral via hun boomlange en snelle rechtsbuiten. Deze werd overigens uitstekend bewaakt door Job. Ook de rest van de achterhoede zat, op het wankele begin na, goed in elkaar in de eerste helft. Tjerk en Sven hadden het centrum aardig onder controle, Mick leverde voor de tweede keer op rij goed werk op rechts en Thies was attent en zeker in het doel. Toen hij toch een keer geklopt was, wist Tjerk de bal staand op de doellijn te redden en uit te verdedigen. Belangrijk, want hierdoor bleef zijn team in de wedstrijd. Aan de overkant wist De School ook meerdere keren gevaarlijk te worden. Zo schoot kilometervreter Teun E. op doel van buiten de zestien meter, helaas kreeg de bal te weinig vaart mee. Lars veroverde de bal op een verdediger en legde goed terug op Arjan, die net voorlangs schoot. Met de eerder gememoreerde Teun, Rinse als chef balveroveraar en Jules die veel met loopacties in de weer was, bleef het middenveld de hele eerste helft de baas op het veld. Voorin waren Collin, Arjan en Lars steeds bezig om het de Denekampers lastig te maken. De gelijkmaker kwam er uiteindelijk uit een goed getrapte hoekschop waar de keeper onderdoor ging. Arjan stond vervolgens klaar om de bal over
de doellijn te werken: 1-1. Dit was ook de ruststand. Op basis van de kansenverhouding terecht, maar Wilhelminaschool had op dat moment misschien wel recht op meer gezien het veldoverwicht.

Bij aanvang van de tweede helft was het goede spel van voor rust helaas meteen als sneeuw voor de goed zijn best doende zon verdwenen. SDC nam het heft weer in handen zoals aan het begin van de wedstrijd en hield het initiatief nu ook meer vast. Dat leidde onvermijdelijk tot de hernieuwde voorsprong voor de gastheren. Ook hier waren, net als bij de eerste tegengoal, dom balverlies en vervolgens slap verdedigen de oorzaken. Vervelend voor de zeker niet slecht invallende Luka (linksvoor) en Bram (rechtsachter), maar ook voor dat deel van de ploeg dat wel de taken bleef uitvoeren en de strijd aanging zoals in de eerste helft. Dat gold dus helaas niet voor iedereen. Een wedstrijd in de O15 duurt twee keer 35 minuten, maar dat besef was er niet bij een aantal spelers. Ook tekenend voor het onderlinge verschil in beleving is dat sommige spelers helemaal leeg en kapot gewisseld moeten worden of na een botsing met een duizelig hoofd op karakter de eindstreep halen, terwijl er ook bij zijn die wel willen wisselen in de rust omdat ze moe zijn (?). Wanneer niet iedereen er 100% voor gaat, is dat het grootste probleem van het elftal, dat toch een helft lang liet zien wel degelijk te kunnen voetballen. De rest van de wedstrijd was min of meer een formaliteit. De 3-1 betekende feitelijk al de nekslag, hoewel er kort daarna wel een goede kans op de Anschlusstreffer was voor Jules. Hij schoot de bal echter tegen de keeper aan in plaats van erlangs. In de rebound probeerde Teun het nog met een hoge inzet. Hier kreeg de keeper nog een paar vingers achter. Zijn halve redding werd vervolgens voltooid door een op de doellijn staande verdediger. Joran viel nog in voor Arjan, maar het tij was niet meer te keren. Het werd uiteindelijk 4-1 doordat er tot in den treure geprobeerd werd om na elke achterbal van achteruit op te bouwen. De tegenpartij stond er gewoon op te loeren en profiteerde er gelukkig maar 1 keer echt van. Opbouwen is prima, als je er de gelegenheid voor krijgt, maar aan de zijlijn was iedereen het er over eens dat het ouderwetse credo 'vot met dat leer' best wat vaker mag worden toegepast.

De conclusie mag opnieuw zijn dat er best muziek in het elftal zit, mits iedereen alles in de strijd gooit en zijn taken uit blijft voeren van begin tot eind. De tweede helft gooien we bij dezen in de prullebak en met de sterke eerste helft in het achterhoofd moet het volgende week gaan lukken tegen mede-rode lantaarndrager Markelo. Uw correspondent zal dit niet in levenden lijve kunnen aanschouwen vanwege een bezinningsweekend in Bremen. Laat u daardoor echter niet weerhouden en kom onze mannen massaal aanmoedigen!