Cookie beleid S.V. Wilhelminaschool

De website van S.V. Wilhelminaschool is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Het zit opnieuw niet mee voor JO17-1

Het zit opnieuw niet mee voor JO17-1

Vogido JO17-1

4 - 1

Wilhelminaschool JO17-1

Competitie

Hoofdklasse E

Datum

10 oktober 2020 12:55

Accommodatie

Onbekend

10 oktober 2020
 
Op sportpark ‘t Wooldrik – dat in Enschede voor de duidelijkheid, want het was vandaag tegen VOGIDO en voor je het weet sta je op ‘t Wooldrik te Borne, waar NEO in de voorbereiding verslagen werd; dát waren nog eens tijden – werd deze echte herfstdag de tweede spookwedstrijd achter elkaar gespeeld. Opnieuw mocht slechts een minimum aantal aanwezigen, coach, leiders, grensrechter (bedankt voor de hulp, Bram!) en chauffeurs de verrichtingen van Wilhelminaschool JO17-1 aanschouwen. Em we vallen in herhaling, want opnieuw kwam er niet uit wat er in zat. Geen loon naar werken dus, maar hoe kwam dat?
 
Rinse. die vorige week al niet op volle kracht kon spelen vanwege een tegen BWO opgelopen blessure, kon nu helemaal niet meedoen. Enkele anderen zaten ook nog met wat pijntjes en na wat puzzelen kwam de volgende basisopstelling uit de hoge hoed: doel: Mike, achter v.l.n.r.: Jamie, Tobey, Mik, Thies, midden v.l.n.r.: Tjerk, Arjan, Teun, Jorrit, voor v.l.n.r.: Xir, Ian. Hiermee werd vanaf het begin de tegenstander vol onder druk gezet in hun opbouw. VOGIDO bleek een elftal met vrij veel technische bagage en speelde zich af en toe onder de druk uit. Zij kregen al snel een mogelijkheid door hun spits te lanceren, maar Mike was eerder bij de bal en ruimde op. Toch had Wilhelminaschool in de openingsfase vaak succes met het storende werk en schiep het zich hiermee mogelijkheden. Het laatste passje of de voorzet wilde vaak net niet goed vallen en behoudens een schot van Jorrit na goed terugleggen en een kopbal van Tobey uit een hoekschop leverde het nog weinig echte kansen op. De tegenstander wist na het eerste moment zelf ook niet echt gevaarlijk te worden, maar kwam toch op voorsprong na een kwartier. Helaas kreeg het hierbij, net als in vorige wedstrijden, de medewerking van de gasten. Onnodig balverlies leidde de 1-0 in. De balveroveraar speelde een vrije medespeler aan en deze schoot raak. Enkele minuten later werd de achterstand verdubbeld. Het jagen op de bal had deze keer geen succes omdat er één of twee niet volop meededen. Weer kreeg een speler van de gastheren een vrije schietkans en, dat moet gezegd, hij knalde de bal schitterend boven in de linkerhoek: 2-0. Tegenslag kent Wilhelminaschool inmiddels wel in de competitie en dus werd de jacht op eigen treffers maar weer eens geopend. Compliment hierbij voor de, wederom, jonge scheidsrechter: hij floot niet ieder wissewasje af, maar liet veel toe in de duels – een nieuwe Bas Nijhuis? – in deze overigens sportieve wedstrijd. Nu kwam de ploeg wel tot kansen, maar zoals al uit de titel bleek zat het weer eens niet mee. Het meest kwam dit tot uiting bij een goed op rechts opgezette aanval, waaruit wel vier of vijf doelkansen achter elkaar ontstonden. Het ging te snel om alles te kunnen registreren, maar na meerdere schotpogingen van verschillende spelers waarbij steeds een Enschedese verdediger of de keeper in de weg stond, rondde Arjan uit een moeilijke hoek af en belandde de bal tegen binnenkant paal om vervolgens in de armen van voornoemde keeper te stuiteren. Arjan kon vlak daarna wegens benauwdheid niet verder, hij had zich echt leeg geknokt, en werd vervangen door Luka. Wilhelminaschool kwam een minuut of vijf voor rust terug in de wedstrijd. Het was Xir die in eerste instantie nog op de keeper stuitte, maar vervolgens koelbloedig alsnog de uiterste hoek wist te vinden uit ongeveer dezelfde positie als Arjan eerder. Met 2-1 en nog een ruime helft de tijd was er nog van alles mogelijk. De uitgangspositie voor de tweede helft had nog beter kunnen zijn. Tobey, weer eens mee naar voren gekomen, draaide zich knap vrij en schoot hard in. Helaas stopte de keeper zijn inzet.
 
Er was dus in de rust voldoende perspectief en de nadruk werd dan ook in het pauzepraatje gelegd op het opnieuw prima spel. Thies bleef met een bovenbeenblessure achter in de kleedkamer en Justin kwam voor hem in het veld.
 
In de tweede helft werden er in eerste instantie nog verwoede pogingen gedaan om langszij te komen en ook wel kansjes gecreëerd. Een kopbal, weer uit een hoekschop, ging naast, een schotpoging van Xir smoorde in de defensie en Tjerk had de gelijkmaker in gedachten bij een afvallende bal, maar maaide in de haast langs de bal in plaats van ertegen. Maar de vermoeidheid en net niet helemaal fit zijn van meerdere spelers begonnen hun tol te eisen. De wil was er nog wel, met de uitvoering kregen steeds meer spelers moeite. Job kwam na een uur spelen Tobey vervangen, die weer met een opspelende kuit kampte. Tjerk moest na een vervelende botsing met een pijnlijke knie doorspelen tot het eind en bivakkeerde op het laatst maar in de spits. Een enkele oprisping daargelaten werd er weinig meer gecreëerd. VOGIDO rook nu de prooi en gaf al een waarschuwing af met een poging tegen de paal. Kort daarna viel de beslissing. Teun vocht op de achterlijn een verbeten strijd uit met een tegenstander en leek het duel te gaan winnen. Maar plotseling dook een andere speler vogelvrij op in de zestien meter (wie verzuimde daar mee te lopen?) en werd bereikt. Hij had vervolgens geen moeite om de 3-1 binnen te werken. Met de continu voor alles wat hij waard was knokkende Teun is meteen de man van de wedstrijd – dat doen we niet zo vaak – genoemd. Hij voerde zijn eigen taak op het middenveld prima uit, ondersteunde waar mogelijk de aanval en hielp ook de verdediging nog geregeld uit de brand. Een voorbeeld in meerdere opzichten. We gaan er uiteraard van uit dat iedereen zijn best doet en dat is ook wekelijks te zien. Maar als iedereen nog net dat stukje extra gif kan oproepen, wat naast Teun ook enkele andere spelers zeker doen, gaan de punten er ook wel komen. Zoals vorige week al opgemerkt: blijf een team, geef nooit op en steun elkaar in alles. Voor de statistici onder u: het werd aan het eind nog 4-1, waarmee er een geflatteerde uitslag in de boeken verdwijnt.
 
We wachten zoals iedereen in spanning af of we verder mogen met voetballen de komende tijd. Dat zal dinsdagavond duidelijk worden als Irma Sluis ons weer bijpraat over de coronamaatregelen, geassisteerd door de heren Rutte en De Jonge. Volgende week zaterdag is er in ieder geval een pauze i.v.m. de herfstvakantie. Wij wensen u en ons fijne dagen toe.
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!