Kroniek Van een 8-3 overwinning…

Wilhelminaschool JO15-1

2 - 3

DETO JO15-1d

Competitie

1e klasse 03 (promotiepoule)

Datum

11 mei 2019 11:00

Scheidsrechter

Rene Haverkate

Accommodatie

Onbekend

11 mei 2019

die er niet kwam. Zelden hebben de supporters van Wilhelminaschool JO15-1 een wedstrijd mogen aanschouwen waarin, met overigens uitstekend voetbal, zoveel opgelegde kansen om zeep werden geholpen als vandaag, in de thuisbeurt tegen DETO Twenterand JO15-1. Er is hier vaker opgeschreven dat er (te) veel kansen worden gemist, dus ik hoop dat u het allemaal nog gelooft, maar de 2-3 eindstand van deze wedstrijd grenst echt aan het ongelofelijke. Zelfs de 8-3 uit de titel zou nog een magere afspiegeling van de kansenverhouding zijn geweest.

De selectie werd vandaag opnieuw aangevuld met Mik van JO15-2 en dus waren 15 tot de tanden gewapende voetballers er klaar voor om de strijd aan te gaan op het wat hobbelige en droge hoofdveld. Helaas kwamen er al binnen enkele minuten twee kinken in de kabel. Een te korte terugspeelbal (oorzaak: het veld?) werd onderschept door een Vriezenveense opponent, die vervolgens weinig moeite had om te scoren. Even later wist de torenhoge spits van de gasten een goed genomen hoekschop in te koppen, waarna de bal wat lullig over de doellijn hobbelde. Een wel heel snelle 0-2 achterstand dus, wat weer als voordeel had dat er nog veel tijd was om de schade te repareren. DETO (Door Eendracht Tot Overwinning) - een club ontstaan uit een fusie van PVB (Pollense Voetbal Boys) en SEV (Sport en Vriendschap) - had vanaf dat moment tot aan de rust nauwelijks nog een vinger in de pap en bleef slechts overeind door het totale onvermogen in de eerste helft aan Hengelose zijde om kansen in doelpunten om te zetten. Een bloemlezing: vrije schietkans binnen de zestien meter gered door de keeper, kopbal van dichtbij over, kopbal van dichtbij naast, scrimmage in een volle zestien met drie schietkansen binnen twee tellen allemaal gesmoord, vrije schietkans binnen de zestien hoog over (die bal zoeken we nu nog), te zacht ingeschoten bal nog net van de lijn gehaald, intikker van ongeveer 5 meter waar een verdediger zich door getreuzel nog voor kan gooien, poging uit de draai van 10 meter recht op de keeper af. Dit waren grote kansen - niet eens allemaal – daarnaast waren er nog twee handen vol goede mogelijkheden met schoten uit de tweede lijn, voorzetten of eindpasses die onzuiver waren en niet benutte hoekschoppen en vrije trappen. Past dat allemaal in één helft, vraagt u? Jazeker, maar je moet het gezien hebben om het echt te kunnen bevatten. Uw verslaggever mocht vandaag weer de vlag hanteren aan de zijlijn (en haalde daarbij een ruime voldoende). Na de zoveelste gemiste kans werd hem in het voorbijgaan door de coach van DETO het volgende gevraagd: ‚willen jullie niet winnen?’ Daar leek het inderdaad sterk op. Bij rust was er teleurstelling en ongeloof te lezen op de gezichten van de spelers. Maar door het prima veldspel, ijzersterk verdedigen na de twee slaapmomenten binnen vijf minuten en de wetenschap dat er nog een volle helft tijd was, waren begeleiding en supporters nog vol goede moed.

Ook het team ging meteen na rust met overtuiging door. Er werd echter maar niet gescoord. De kansen waren niet zo talrijk en groot als voor rust, maar er werden er nog voldoende om zeep geholpen die erin hadden gemogen. Gaandeweg ging Wilhelminaschool meer risico nemen, waardoor achterin meer ruimte ontstond. Job, Mik, Tjerk, Jorrit en aan het eind Marre - die na in de rust gewisseld te zijn er weer in kwam vanwege een blessure bij Jorrit - toonden echter grote onverzettelijkheid. De ploeg kwam goed weg toen Thies ver uit zijn doel stormde en de snelle rechtsvoor van de bezoekers torpedeerde. Een gele kaart was het barmhartige oordeel, waar een rode gegeven had kunnen worden. Maar goed dat onze keeper mocht blijven staan, want hij had ook daarna zijn aandeel in het beperkt houden van de schade, door nog een paar keer ver uit te komen en ook een knap schot onder de lat vandaan te tikken. DETO profiteerde maar één keer echt van de geboden ruimte. Een counter werd knap afgerond door voornoemde rechtsvoor, waardoor het 0-3 stond en de strijd beslist leek. De School gaf echter nog een keer goed gas en de onvermoeibare middenvelders, afwisselend Teun, Rinse, Arjan, Guus, Cem en Luka, bleven goed combineren en de voorhoede van aanvoer voorzien. Met nog een minuut of tien op de klok had dat eindelijk succes. Joey ging er op rechts vandoor en gaf een voorzet die door Jamie met rechts strak langs de paal werd binnengetikt. Doelpunt, eindelijk! Er werd een slotoffensief ingezet, waarbij Tjerk en Arjan naar de frontlinie werden gedirigeerd en Bram van de spits naar centraal achterin verhuisde. Dat hierbij wat haastig werd gehandeld is begrijpelijk. Meerdere hoge voorzetten waren een prooi voor de grote en betrouwbare goalie van DETO. Maar af en toe werd er toch nog een fijne combinatie opgezet. Drie minuten voor tijd leverde dat ‚der Anschlusstreffer’ op. Na tikwerk over een stuk of vijf schijven werd Tjerk aan de rechterkant van de zestien aangespeeld. Hij zette met zijn eindpass Joey vrij voor een leeg doel: 2-3. In de korte nog resterende tijd werden manmoedige pogingen gedaan de gelijkmaker te forceren. Zelfs Thies ging mee naar voren bij een hoekschop. Maar het mocht niet baten. Opgelucht gingen de gasten van het veld en met de drie punten aan de haal.

Een mooie eindklassering is uit het zicht geraakt door het schamele aantal punten van de laatste weken. Toch is er genoeg reden om de laatste twee wedstrijden nog even vol aan de bak te gaan en te laten zien waartoe het team in staat is. Volgende week een uitwedstrijd in Borculo tegen (komt ie dan) ST: Reünie/GSV ’63 JO15-1, de huidige nummer drie. En dan als afsluiter de altijd beladen stadsderby tegen ‘de rooien’: Achilles ’12 JO15-1, die op plek vier vertoeven.