Oftewel: hoe een scheidsrechter een mooie middag verpest
06 april 2019
—————————————————————.
—————————————————————.
De eerste twee zinnen van dit verslag kunnen we u helaas niet tonen. Deze bevatten namelijk teveel onwelvoeglijke taal, naar aanleiding van de gebeurtenissen in de wedstrijd van vandaag. En de ingrediënten voor de middag zagen er nog wel zo veelbelovend uit. Lekker voorjaarsweer, niet te warm om te voetballen en aangenaam voor de toeschouwers, een schitterend sportpark ‘de Greune’ in Haaksbergen en twee leuk voetballende teams.
Wilhelminaschool was er op gebrand om de nederlaag van de vorige wedstrijd weg te poetsen en kon dat doen met een voltallige en vrijwel volledig fitte selectie. Tegenstander Bon Boys JO15-1 had ook wat recht te zetten na een dikke zeperd tegen koploper Ruurlo. De wedstrijd werd in gang gezet door de ‘man in het zwart’, voor de gelegenheid gekleed in modieus paars. Hij was vooraf bijzonder vriendelijk, maar ontpopte zich gaandeweg tot een misplaatste kruising tussen Louis van Gaal en Herr Flick. Gedurende de partij nam hij steeds potsierlijker beslissingen, waarbij spelers na onbeduidende overtredingen als een hond bij hem geroepen werden en op barse toon de les gelezen. Iemand werd zelfs gemaand om ‘op te houden met dat fysieke’. Met andere woorden: je bent ergens beter in dan je tegenstander, dus dat voordeel mag je niet benutten.
In de eerste helft had dat allemaal nog weinig gevolgen. De School had de slechte pot tegen Saasveldia verwerkt en speelde vanaf het begin fris van de lever. Fel in de duels (hoewel dat dus eigenlijk niet mocht van de leidsman), sterk in balbezit en kansen creërend. Bon Boys speelde goed mee, had enkele goede voetballers in de ploeg, maar kon amper gevaarlijk worden. De defensie van de gasten had weer eens alles onder controle. Job, Tjerk, Justin en Marre met achter hun de betrouwbare sluitpost Thies, gunden de gastheren geen kansen. Die waren er dus aan de overkant wel. In de tweede minuut snelde Joey zijn tegenstander al op links voorbij en gaf goed voor op de inlopende Rinse, die echter naast mikte. Onder andere Teun, geblokt schot, Cem, net over uit de draai en met schoten uit de tweede lijn Job en Arjan hadden goede mogelijkheden. Het was Bram, weer eens opgesteld in de spits, die voor de voorsprong zorgde. Hij schatte een strak getrapte hoekschop van Rinse als beste in en kopte onberispelijk raak: 0-1 na ongeveer 25 minuten spelen. Tot de rust hield Wilhelminaschool vervolgens achterin eenvoudig stand en had nog enkele kansen om de voorsprong uit te bouwen. Dat dat niet lukte was misschien het enige smetje op een als vanouds goed gespeelde eerste helft. Beide teams speelden ook vooral sportief en er was geen onderling gezeur. Alleen de thuisfluiter van dienst zorgde al voor enige irritatie door de gasten veelvuldig onnodig af te fluiten en fanatieke preken op ze los te laten. Bij overtredingen van de andere partij vond hij het veelal niet nodig om zelfs maar te fluiten en de spelers van Bon Boys (die daar uiteraard part noch deel aan hadden) toespreken was er al helemaal niet bij. Terwijl daar af en toe toch ook best aanleiding voor was. Het bewijs daarvoor (Teun) zit hier bij uw correspondent thuis met een dikke lip op de bank.
Na de thee vond de man het tijd om de absolute hoofdrol op te eisen. Bon Boys startte met een offensiefje waar Wilhelminaschool, mede door vier wissels in de rust, het even lastig mee had. Ze dwongen enkele, weer makkelijk gegeven, vrije trappen en hoekschoppen af. Bij de laatste hoekschop zag de arbiter zijn kans schoon. Een Bon Boy kreeg bij het inlopen niet meer dan een schouderklopje, maar het was voor de scheidsrechter genoeg. Tot verbazing van iedereen op en rond het veld floot hij schril op zijn blaasinstrument om vervolgens uiteraard de ‘dader’ nog even de kast uit te keren. De aldus toegekende strafschop werd feilloos binnen getrapt, dat dan weer wel. Zo stond het plotseling 1-1. Hoewel inmiddels de voltallige afvaardiging uit Hengelo het helemaal had gehad met het pedante paarse mannetje, wisten de spelers zich bewonderenswaardig te concentreren op het opnieuw behalen van een voorsprong. Het spel was, logisch, wat gehaaster dan voor rust, maar Wilhelminaschool dicteerde de strijd nu tot aan het eind. Bon Boys kon af en toe dreigend zijn in de tegenstoot, maar opnieuw verdiende de achterhoede een compliment voor het solide afstoppende én opbouwende werk, inmiddels met Jorrit in plaats van Marre. De terechte voorsprong leek er te komen toen de keeper van Bon Boys bij een voorzet van links volledig de mist in ging. Joey scoorde in het lege doel. Helaas deed nu ook de grensrechter van de thuisclub een negatieve duit in het zakje, door voor buitenspel – absoluut onmogelijk – te vlaggen. Uiteraard nam Tinky Winky het vlagsignaal gretig over, keurde hij de glaszuivere treffer af en bleef het 1-1. Toen de keeper even later weer blunderde en Jamie achter de bal aan rennend binnen de zestien meter opzichtig werd geblokkeerd, was de scheidsrechter zijn fluit blijkbaar even kwijt. Het verbaasde al lang niemand meer dat de bezoekers ook nog een strafschop door de neus werd geboord. Naar het einde toe werd duidelijk dat een punt het hoogst haalbare voor beide partijen was. Bon Boys was niet bij machte om iets te forceren en Wilhelminaschool werd door ‘hogere machten’ tegengewerkt.
Toen er werd afgefloten waren de protesten uiteraard niet van de lucht. Uit het feit dat bij de tegenstander vrijwel iedereen zich wijselijk stil hield viel op te maken dat hier toch echt de verkeerde figuur beslissend was geweest voor de afloop. Vanaf dit podium heeft uw verslaggever wel vaker vraagtekens gezet bij het optreden van een scheidsrechter. Niet eerder was dit echter beslissend. Als je niet wint, moet je de oorzaak in de regel toch bij jezelf zoeken of is de tegenstander gewoon te sterk geweest. Daarvan was vandaag totaal geen sprake, de spelers mogen zich echt benadeeld voelen. Het optreden van de eigen leiding, inclusief uw persmuskiet die de vlaggenstok weer ter hand mocht nemen, verdient ook niet de schoonheidsprijs en leidt uiteraard ook niet tot een beter resultaat. Toch is er in dit geval maar één die zich heel erg achter de oren hoort te krabben.En de mooie vereniging Bon Boys kan hier ook onmogelijk trots op zijn.
Om toch positief af te sluiten: het spel en de mentaliteit van het elftal waren vandaag bewonderenswaardig en dat biedt zeker nog perspectief voor de rest van de competitie. Achter het tot nu toe ongenaakbare Ruurlo is bijna iedereen aan elkaar gewaagd en een mooie eindklassering is ook zeker nog binnen bereik in deze uitdagende competitie. Volgende week gaat de strijd verder met eindelijk weer eens een thuiswedstrijd, aanvang 11 uur op onze eigen Vikkerhoek. Tegenstander is dan Victoria JO15-1.
