Cookie beleid S.V. Wilhelminaschool

De website van S.V. Wilhelminaschool is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

JO15-1 verplettert STEVO

JO15-1 verplettert STEVO

Stevo JO15-1

0 - 11

Wilhelminaschool JO15-1

Competitie

1e klasse 07

Datum

3 november 2018 12:45

Accommodatie

Onbekend

3 november 2018

Op de website van STEVO, de club uit Geesteren waar Wilhelminaschool mocht aantreden op sportpark De Peuverweide tegen de plaatselijke JO15-1, troffen wij de navolgende tekst aan:

Moeilijk te achterhalen was waar de letters STEVO voor stonden. Naspeuringen in 1983 leverden geen resultaat op. Pas in 2003 werd het duidelijk. Toen verscheen een boekje ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de St. Pancratius. Hierin beschrijft oud-kapelaan Jan van Renswoude het volgende: "Kaploan, moj's luuster'n! Nou wilt ze toch 'n andere naam geven aan de club. Ze wilt STEVO heten: ’Steeds Vooruit. Op de eerstvolgende vergadering werd dat als agendapunt ingelast en het voorstel met algemene stemmen beklonken. (bron: In de achteruitkijk door Jan van Renswoude, pag. 44)

Van het motto ‘Steeds Vooruit’ was vandaag bar weinig te merken bij de thuisploeg. Direct na het eerste fluitsignaal liepen de spelers niet voor- maar achteruit en trok men een roodgele muur op rond de eigen zestien meter. Het enige wat STEVO, waarschijnlijk op last van de trainer, probeerde te bewerkstelligen was het zo lang mogelijk uitstellen van het eerste tegendoelpunt. Aan zelf scoren of daar in ieder geval kans op maken werd in het geheel niet gedacht. Zo begon dus een wel heel eenzijdige ‘wedstrijd’, die Wilhelminaschool drie punten en een uitermate opgepoetst doelsaldo op zou leveren en STEVO niets meer dan een boel frustratie. Want de opgetrokken muur bleek niet bepaald te zijn voorzien van een stevig fundament. Op het over een fantastische grasmat, een tribune, een prachtige radiokamer en een zee aan reclameborden beschikkende hoofdveld hadden de gasten een minuut of 10 nodig om de eerste bres te slaan. Gepruts achterin bij STEVO werd afgestraft door Luka, die de bal oppikte en opzij legde naar Joey. Deze scoorde met een strakke knal in de hoek. Enkele minuten later passte Tjerk de bal door de lucht op Arjan die in de zestien staand ook weer door de lucht aflegde naar Guus. Hij maakte met een prachtige volley die hoog tegen de touwen ging één van de mooiste doelpunten van de middag. Vervolgens was de beurt aan Arjan om zelf te scoren. Een nieuwe pass van achteruit nam hij aan, kreeg ruimte om te draaien en schoot beheerst laag binnen. Rinse deed ook een duit in het zakje met een gortdroge knal van net buiten de zestien meter. Het arme STEVO, dat pas na een kwartier voor het eerst over de middellijn kwam, werd kort voor rust ook nog benadeeld door de scheidsrechter. Een inzet van Guus werd net voor de lijn gekeerd door de grabbelende keeper. De arbiter zag er echter een doelpunt in. Ook na overleg met de grensrechter (ja, ik weet het: assistent-scheidsrechter, maar dat is veel meer typewerk dan grensrechter, hoewel ik bij nader inzien toch beter meteen assistent-scheidsrechter had kunnen tikken, want nu heb ik er nog veel meer werk van) bleef de goede man bij zijn beslissing en kende het spookdoelpunt toe. Tweede goaltje voor Guus, dus. De Geesterse formatie gaf nu helemaal de geest, want binnen een minuut kon Luka het slotakkoord van de eerste helft verzorgen met nog een doelpunt. U heeft vast goed meegeteld, maar voor de zekerheid vermelden we hierbij de ruststand: 0-6.

Hoogste tijd voor koffie in de sfeervolle kantine met fraaie foto’s uit de roemruchte historie van STEVO. Het eerste elftal was ooit zelfs landskampioen bij de amateurs, waarvan één der afbeeldingen getuigde. Arnold Bruggink en Epi Drost hingen er ook tussen.

Hoewel de tweede helft eigenlijk een formaliteit was, viel op dat Wilhelminaschool behoorlijk gedreven doorspeelde voor een nog beter resultaat. Blijkbaar hadden ze nog iets te bewijzen na de kansen-missen-festivals van de afgelopen weken. Bram, normaliter verdediger van professie, mocht het in de tweede helft in de spits proberen en deed dat prima. Jamie, op rechtsvoor in de ploeg gekomen, deed ook zijn best, was steeds dreigend, maar had het vizier minder scherp. Het eerste doelpunt van het tweede deel werd weer verzorgd door Joey met wederom een bekeken schot. Daarna was het ‘Bram-time’. Eerst scoorde hij met een poeier die er via binnenkant paal in vloog, even later gebruikte hij een verdediger als schampobject, waardoor de STEVO keeper kansloos was. Bij 0-9 leek het team wat gas terug te nemen, al bleven ze wel de baas over het hele veld. De enige die er bij de tegenstander nog iets van probeerde te maken was er één van vrouwelijke kunne. Zij maakte het de defensie nog een paar keer enigszins lastig. Dat zette geen zoden aan de dijk, want de Hengelose achterhoede was niet van plan om cadeautjes uit te delen en vastbesloten om de nul weer eens te houden. Dat lukte zonder problemen. Inmiddels werden er dan toch wat kansen gemist. Snelheidsduivel Jamie mikte twee keer net naast, middenveldmotor Teun had pech dat de keeper zijn enige sterke moment van de middag had bewaard voor een knap schot dat hij uit de rechter bovenhoek dook. Uiteindelijk was het nogmaals Joey met zijn derde van de wedstrijd die voor 0-10 tekende. Keeper Thies , die al zo ongeveer bij de middellijn bivakkeerde, ging in de blessuretijd maar eens mee naar voren bij een hoekschop. Hij kreeg geen doelpunt, maar wel een assist op zijn naam. De strak voorgegeven bal werd namelijk door hem verlengd, waarna Guus het laatste tikje gaf en zodoende ook op drie treffers kwam: 0-11 en hoogste tijd om de wedstrijd af te fluiten.

Ondanks het povere verzet op de Peuverweide mag de ploeg gecomplimenteerd worden voor de geconcentreerde manier van spelen, waarbij niemand verzaakte en ook voor de scherpte voor het doel die eerder dit seizoen nogal eens ontbrak. Last but not least ook een compliment aan vlagger Louis, die zelf na de wedstrijd al constateerde dat hij sterk voor de dag was gekomen. Niemand die het waagde om hem tegen te spreken.

De uitslagen op andere velden waren ook gunstig, waardoor de koppositie verstevigd werd en het doel, de promotiepoule halen, weer een stap dichterbij kwam. Maar laten we de huid van de beer niet verkopen alvorens de put te dempen. De volgende tegenstander Rood Zwart JO15-1 zal er alleen maar meer op gebrand zijn onze toppers een poets te bakken, zaterdag aanstaande om 11.00 uur op De Vikkerhoek. Concentratie en focus, dat zijn de toverwoorden richting het einde van de najaarscompetitie.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!