Wilhelminaschool JO15-1 is kampioen!

Luctor Et Emergo JO15-1

0 - 7

Wilhelminaschool JO15-1

Competitie

1e klasse 07

Datum

8 december 2018 12:45

Accommodatie

Onbekend

8 december 2018

Vandaag de laatste krachtmeting van de najaarscompetitie, een uitbeurt bij Luctor et Emergo uit Almelo. Nadat vorige week al definitief plaatsing voor de promotiepoule was afgedwongen, kon nu het kampioenschap worden binnengehaald. Bij minimaal een gelijkspel kon de vlag in top en zelfs een kleine nederlaag was waarschijnlijk nog voldoende. Maar De School speelde ook deze pot uiteraard gewoon vol op de winst om zodoende de titel in stijl te veroveren. En dat gebeurde ook, in een wedstrijd waarin de tegenstander continu werd afgetroefd op felheid en teamgeest en daarnaast geregeld van het kastje naar de muur werd getikt.

Door een administratieve fout, de uitslag (0-7) werd omgedraaid, lijkt het op voetbal.nl of Wilhelminaschool op doelsaldo nog naar de tweede plaats is gezakt, hetgeen bij de vaste volgers al tot enige verwarring leidde. Maar dat zal nog wel worden rechtgezet, zodat de enige juiste eindstand in de boeken verdwijnt. Volledigheidshalve en zonder meerkosten vermelden we deze hierbij:

1. Wilhelminaschool JO15-1 11-28 (52-9) 9-1-1
2. Achilles ’12 JO15-1 11-25 (40-10) 8-1-2
3. Saasveldia JO15-1 11-24 (28-12) 7-3-1
4. avc Heracles JO15-1 11-20 (39-18) 5-5-1
5. NEO JO15-2 11-18 (27-29) 6-0-5
6. Luctor et Emergo JO15-1 11-17 (19-27) 4-5-2

Wilhelminaschool was dus deze hele laatste wedstrijd de baas op het veld, hoewel het even duurde voordat dit in de score tot uiting kwam. De concentratie en focus waren er direct, maar er leek toch wat spanning op de benen te staan. Gaandeweg de eerste helft verdween deze en lieten de rood-wit-blauwen steeds meer zien waarom ze de terechte kampioen zijn. De kansen kwamen er zoals elke wedstrijd en toen na een minuut of twintig Rinse met een mooie crosspass Jamie vond, rondde deze beheerst af en tekende voor de 0-1. Een orkaan van vreugde steeg op uit de vandaag extra grote supportersschare, de ban was gebroken. Vijf minuten later scoorde Joey met een omhaal die via een stuit met een boog over de vijandelijke keeper in het doel viel: 0-2. Richting de rust volgden nog een aantal kansen. Luka slalomde door de Almelose defensie en bediende Joey, maar de tegenstander kreeg er nog een voet tussen. Jamie zocht het doel met zijn minder favoriete rechter te hoog. Teun had een fraaie aanname binnen de zestien en schoot meteen uit de draai, maar deze poging stuitte op de sterke keeper. Iedereen ging tevreden de rust in en de supporters namen bij de koffie / thee vast een voorschot op de naderende festiviteiten.

De tweede helft was in eerste instantie geen formaliteit. Luctor deed een ultieme poging om het kampioensfeest te verstoren en slaagde daar bijna een beetje in. Een aanval over rechts van de Almeloërs eindigde nog met een kopbal naast het doel. Even later werd de bal vanaf links voor geslingerd, Job struikelde en plotseling was daar een vrije schietkans voor de rechtsvoor van Luctor. Hij wist met zijn schot Thies te passeren, maar de als altijd waakzame Tjerk redde op de doellijn. Meteen werd een messcherpe counter ingeleid die via Arjan naar Joey leidde. Hij omspeelde de keeper, die eerst nog een overtreding probeerde te maken maar zich toch maar inhield, en schoof de bal in het verlaten doel. Dat was 0-3 en vanaf dat moment was het laatste restje onzekerheid weg. Teun, nog altijd niet helemaal fit en licht geblesseerd na een botsing, vond het welletjes en verliet het strijdperk. IJzervreter Guus verving hem bekwaam. Hij klom bij het eerste duel direct even bij een tegenstander in de nek om duidelijk te maken dat er op het veld nog steeds maar één de baas was. Kort daarna kwam Bram in het veld voor Luka. Hij werd weer in de spits geposteerd en dat ging hem opnieuw prima af. Marre kon het laatste kwartier nog weer lekker minuten maken in plaats van Jorrit. Om het talrijke publiek - dat onder redelijk barre weersomstandigheden gebukt ging - te vermaken, werden nog een aantal doelpunten geproduceerd. Eerst rondde Jamie een mooi passje van Bram met rechts af. Bram was zelf het eindstation bij het volgende doelpunt, Arjan zorgde voor de een-na-laatste treffer en Rinse - in zijn inmiddels bekende stijl: bal aannemen in de buurt van de zestien meter, even opkijken en vervolgens met een streep de uiterste hoek vinden – sloot het bal af met de 0-7. Daarna was het wachten op het laatste fluitsignaal. Enkele ‘oudere jongere hooligans’ hadden zich inmiddels aan de rustige lange zijde verzameld en luisterden de opkomende feestvreugde op met luchthoorns en rookfakkels, die laatste uiteraard in de kleuren rood, wit en blauw. Dit alles lukte overigens pas na met toegeknepen ogen bestuderen van de gebruiksaanwijzingen. Toen de wedstrijd echt over was droop de verslagen tegenstander af en kon op het veld de champagne ontkurkt worden. De spelers en technische staf ontvingen het applaus van de supporters en dankten deze trouwe groep op hun beurt voor de onvoorwaardelijke steun. Vervolgens ging het team naar de kleedkamer voor het onderdeel ‘douchen met kleren aan’. De fans wachtten in de kantine van Luctor en ontvingen elke binnendruppelende speler met gejuich. Deze ‘eer’ viel het eerst Cem te beurt, die eerder in de week zo ongelukkig was zijn sleutelbeen te breken en dus uitgerekend vandaag niet mee kon doen. Hij was daardoor wel de eerste die het speciaal door de leiders geregelde, prachtige kampioensshirt mocht showen.

Terug in de eigen vertrouwde Dukdalf-kantine was er eerst taart voor de helden, werden er medailles uitgereikt en werd er uiteraard afgesloten met patat. De supporters maakten er samen ook een feestje van. ’s Avonds werd iedereen op de app nog verrast met een schitterende kampioensfilm, vervaardigd door Marald Spielberg.

Terugkijkend naar deze fantastische seizoenshelft is dit kampioenschap vooral te danken aan het feit dat Wilhelminaschool JO15-1 altijd een (h)echt team is, bij voorspoed en tegenslag. Belangrijk hierin is zeker ook de gedrevenheid en het enthousiasme van het trainersduo Jorge en Goran. Daarnaast zorgen leiders Leo en Martijn rustig en op de achtergrond voor de broodnodige structuur en organisatie. Dit werd dan ook allemaal terecht gememoreerd door assistent-scheidsrechter Louis, nu in zijn rol van jeugdvoorzitter, tijdens zijn toespraak bij de medaille-uitreiking.

Iedereen, spelers, trainers, leiders en supporters, staat al in de startblokken voor het tweede deel van het seizoen. Hierin zal de tegenstand sterker zijn en daarmee de uitdaging alleen maar groter en mooier. Maar eerst gaat iedereen even bijtanken in de winterstop. Dank aan allen voor een onvergetelijke najaarscompetitie en eindelijk kan ik dan de prachtige Teutoonse term noteren: Wilhelminaschool JO15-1 is Herbstmeister!

Fijne feestdagen gewenst.