JO15-1 neemt de punten mee uit Borne

NEO JO15-2

1 - 3

Wilhelminaschool JO15-1

Competitie

1e klasse 07

Datum

13 oktober 2018 12:10

Accommodatie

Onbekend

13 oktober 2018

Iets eerder dan het geplande tijdstip van 12:10 uur begon Wilhelminaschool JO15-1 aan de vierde wedstrijd van de competitie, uit tegen NEO JO15-2 op sportpark ’t Wooldrik. De omstandigheden waren niet geweldig voor een lekkere pot voetbal. Zo was het rond het middaguur al een graadje of 25 en moest er gespeeld worden op een weinig uitnodigend kunstgrasveld. Dit lag verscholen achter het, overigens fraaie, kleedkamergebouw en was overdadig volgepropt met zwarte rubber korrels die de spelers dan ook af en toe om de oren vlogen. Als we nu eens allemaal een paar handen vol meenamen en aan ons eigen kunstgras doneerden, dat juist aan ‘korrel-armoede’ lijkt te lijden? Dit snode plan werd maar niet geopperd door uw verslaggever annex inval-assistent-scheidsrechter (reservevlagger, dus). De tegenstander naast de punten ook nog van hun halve veld beroven zou niet getuigen van respect van de ene bijna-eeuwling voor de andere. Beide clubs bestaan komend jaar 100 jaar en dat schept toch een soort band. Dus de korrels mochten ze houden, maar die punten wilden wij toch echt hebben!

Dat ging nog niet zo eenvoudig. NEO bleek een stugge tegenstander met een doordacht strijdplan, waar. Wilhelminaschool het in eerste instantie lastig mee had. Verzorgd voetballen was in de openingsfase lastig door het felle storen van NEO, dat in balbezit vervolgens snel zijn grote en fysiek sterke spits opzocht. Deze leverde de hele wedstrijd fanatiek slag met onze eigen mannetjesputter Justin, die gewend is om sterker te zijn dan zijn tegenstander. Justin had het dus niet makkelijk vandaag, maar won de fascinerende strijd uiteindelijk volgens de jury op punten. Tjerk pikte de ballen op die uit deze duels vrij kwamen, maar moest daarbij vaak voor de snelle lange bal kiezen omdat de spits steeds door bleef jagen en de middenvelders maar moeilijk loskwamen van hun directe tegenstanders die kort en fel dekten. Ook de vlagger van Wilhelminaschool had het lastig, voornamelijk door de tropische omstandigheden. Vaste assistent-scheids Louis was in Boekelo op de military (bokbier bij 25 tot 28°C ?), waardoor deze reporter genoodzaakt was als official op te treden en tegelijkertijd onderhavig verslag voor te bereiden. En dan zeggen ze dat mannen niet kunnen multi-tasken… Maar we dwalen af. Job en Jorrit hadden als backs hun zaakjes goed voor elkaar en ook de middenvelders voerden hun verdedigende taken uit. Dus het enige echte gevaar bij de thuisploeg kwam van de reeds besproken spits. In balbezit kon ook de rood-wit-blauwe brigade niet direct veel uitrichten. Daarvoor was het spel aanvankelijk te slordig en te gehaast. De wat grieperige Arjan werd in de spits kort gedekt en ook Luka op rechts en Joey op links kregen het voorin niet cadeau. Nadat NEO een paar keer een halve kans had gehad, waarbij Thies één keer echt handelend moest optreden en een schot ten koste van een hoekschop over de lat tikte, constateerde de scheidsrechter - net als iedereen - dat er iets ontbrak aan het veld: hoekvlaggen. Deze werden
in allerijl opgehaald, waarbij de wedstrijd inmiddels gewoon voortgezet werd. De School kwam intussen eindelijk los en de bal rolde wat beter door de linies. Bij enkele geoliede aanvallen werden afwisselend Luka en Joey vrijgespeeld, maar zij hadden het vizier niet op scherp of stuitten op de vijandelijke goalie. Uiteindelijk werd er toch gescoord, maar afgezien van de jonge arbiter hadden maar weinigen geconstateerd dat de bal de doellijn geheel passeerde. Het leer werd in een overvol strafschopgebied gepompt vanaf rechts en ingeschoten vanaf de zestien. Deze poging werd geblokt, waarna Guus als snelste reageerde en van dichtbij via onderkant lat afwerkte. De keeper haalde de bal echter in een snelle reflex, al dan niet van achter de lijn, terug voordat deze de grond raakte. De scheids kende geen twijfel: doelpunt. NEO protesteerde en de collega-inval-assistent-scheidsrechter aan de overkant stak vervolgens, terwijl de bal alweer op de middenstip lag, de vlag in de lucht. Na kort overleg aan de zijlijn bleef de man in het zwart met Björn Kuipers-achtige overtuiging bij zijn beslissing: 0-1. De voorsprong was op zich niet onterecht en het doelpunt zal ook terecht zijn toegekend, maar dit hadden niet veel scheidsrechters gedurfd. Wilhelminaschool was en bleef sterker tot de rust. Er werd verder niet gescoord, hoewel er nu meer kansen kwamen. Teun, als altijd de man die de balans op het middenveld verzorgde, moest kort voor de thee gewisseld worden nadat hij een bal verkeerd op zijn hoofd had gekregen, wat doordreunde tot in zijn middenrif. Jamie kwam de voorhoede versterken en Arjan zakte naar het middenveld, waar hij een stuk lekkerder voetbalde dan in de spits.

In de tweede helft was Wilhelminaschool wel direct bij de les en werd de tegenstander lange tijd vastgezet op eigen helft, hoewel deze met counters af en toe gevaarlijk bleef. Cem kwam in het veld voor Guus en even later Bram voor Jorrit. De aanvalsopzetten liepen nu beduidend beter, maar het euvel van de gemiste kansen stak de kop weer op. Als 'kansen missen' ooit een Olympische sport wordt, moeten we onze helden hiervoor maar snel aanmelden. Rinse wist gelukkig wel raad met een strak getrapte hoekschop die door Jamie met goed doorzetten was afgedwongen. Inlopend vanaf de zestien verschalkte Rinse de Bornse keeper met een subtiele voetbeweging. Het was 0-2 en over dit doelpunt kon geen twijfel bestaan. Diezelfde Rinse rondde kort daarna een mooie aanvalsopzet af met een strak en laag schot, dat door de keeper gestopt werd en waarbij helaas niemand op tijd kwam voor de rebound. De aanvallers kregen steeds meer ruimte, maar bleven de mooiste mogelijkheden missen, met wilde uithalen of door te lang wachten met schieten. De spits van NEO wist tussendoor een keer aan de aandacht van Justin en Tjerk te ontsnappen. Thies kwam uit, kon niet bij de bal, maar dwong de tegenstander wel zo ver naar buiten dat deze slechts het zijnet raakte met zijn doelpoging. Een belangrijk moment, want door een 'Anschlusstreffer' kan het spelbeeld snel veranderen, weten we nog van de eerste wedstrijd. De mooiste aanval van de wedstrijd van Hengelose zijde, over een stuk of zeven schijven, waarbij Arjan aan het eind stond na een één-tweetje met Luka, werd eindelijk wel beheerst ingeschoten, maar de sluitpost van NEO ging gestrekt naar de hoek en verijdelde een ruimere voorsprong. Het was uiteindelijk Job die, mee opgekomen over de linkerflank, met buitenkantje links het derde doelpunt aantekende, waarbij de bal met een sierlijke curve precies bij de tweede paal tegen het net viel. Job liep vervolgens terug alsof het een 'bewussie' was. Na de wedstrijd gaf hij echter, na een langdurig en uitputtend derdegraads verhoor toe dat hij eigenlijk Luka wilde bereiken. Het slotakkoord was voor de gastheren. Hun spits (jazeker, dezelfde waar het de hele tijd al over gaat) won à la André 'Koko' Hoekstra * in zijn beste jaren een dubbele klutsbal, stuitte op Thies, maar kreeg ook nu het leer mee en kon scoren in het lege doel: 1-3. Vrijwel meteen daarna was het einde wedstrijd en dus wederom 3 punten in de tas. Wel verdiend, maar opnieuw zwaarder bevochten dan nodig.

Er tekent zich inmiddels een kopgroep af met, behalve Wilhelminaschool, ook Heracles, Luctor et Emergo, Achilles '12 en Saasveldia, de volgende tegenstander over twee weken op 27 oktober. Dan wordt er thuis gespeeld, om 11:00 uur. Dat wordt vast weer spannend!

* André 'Koko' Hoekstra: oud-speler van Feyenoord en RKC. Tevens 1-malig international. Stond bekend als 'de koning van de kluts', omdat hij in duel vrijwel altijd de bal via de kluts meekreeg. Niet te verwarren met de echte Koko Hoekstra, die eigenlijk Uiltje als voornaam heeft en voetbalde voor Cambuur, PEC Zwolle, Groningen en Heerenveen.