Persoonlijke fouten doen JO17-1 weer de das om

De derde competitiedag bracht Victoria ‘28 uit Enschede naar De Vikkerhoek. Vanwege nieuwe coronamaatregelen moest de wedstrijd vrijwel zonder publiek worden afgewerkt, wat het geheel toch een surrealistisch tintje gaf. Jammer ook, want vandaag werd het opnieuw een duel dat het aanzien meer dan waard was. Onder leiding van de jonge, sterk acterende arbiter Van Melis gaven beide elftallen vol gas vanaf het begin om pas na twee keer veertig enerverende minuten de voet van het rechter pedaal te halen.

 

De strijd ging grotendeels gelijk op, waarbij beide ploegen met veel beweging, snel spel en vroeg storen van de opbouw van de tegenpartij de overhand probeerden te krijgen. De eerste mogelijkheid was al in de tweede minuut voor Wilhelminaschool. De weer inzetbare Jamie stoomde op over de linkerflank en leverde een goede voorzet af. Luka kon inschieten maar mikte over. Er volgde een periode met felle maar faire duels die gelukkig niet te vaak werden onderbroken door een fluitsignaal. Na tien minuten wist de thuisploeg als eerste een bres te slaan. Jamie zette nu met een pass van achteruit Xir aan het werk. Deze passeerde met een individuele actie twee man en vond met een steekpassje Teun die de zestien in stormde en vervolgens koelbloedig scoorde: 1-0. De voorhoede van Victoria, met allemaal snelle spelers en een behendige spits, was al een paar keer dreigend geweest, maar kreeg na een kwartier ook nog de medewerking van de Hengeler defensie. Een situatie met balbezit werd, na onnodig gebrei gevolgd door een volledige mispeer achterin, omgezet in een onmisbare kans voor de net genoemde spits en het stond alweer 1-1. Geen reden om bij de pakken neer te zitten en dat deed De School dan ook niet. In de 18e minuut kwam Xir in kansrijke positie in balbezit. Zijn schot ging net voorlangs. De strijd bleef intens, met mooie twee- en soms drie- of viergevechten over het hele veld. De partij was 24 minuten oud toen de spits van de groen-witten weer toesloeg. Hij draaide knap weg met de bal tussen twee verdedigers en legde het speeltuig keurig in de hoek voor de 1-2. Weer niet sterk verdedigd, maar ook gewoon een goede actie van de tegenstander. In de 34e minuut een nieuwe tegenslag: Een vrije trap werd van een behoorlijke afstand direct op doel geschoten. Recht op Mike af en eigenlijk ongevaarlijk, maar hij behandelde de bal als een glibberige paling en plotseling lag het leer weer in het voor Wilhelminaschool ongunstige doel: 1-3. Een ouderwetse blunder, maar dat is nu eenmaal het lot van een keeper. Gaat je iets mis dan kost je dat meestal een tegengoal. Er werd dan ook niet teveel over gemopperd, maar gewoon opnieuw op jacht gegaan naar een doelpunt om de aansluiting te hervinden.

 

Dat lukte tot de rust niet, waarna op het veld met een beker thee de eerste helft werd geëvalueerd. Mike liet daarbij herhaaldelijk weten niet verder te willen, waarop Thies het keepersshirt maar weer eens aantrok.

 

Vanaf de hervatting ging de zoektocht naar doelpunten verder. De aanvallen zagen er meermaals veelbelovend uit, waarbij de invallers Mik, Tobey, Tjerk en Job (prima als rechtsvoor!) nieuwe energie en impulsen brachten. Het laatste passje of afrondende schot werd echter vaak net te haastig uitgevoerd, waardoor succes uitbleef. Victoria moest in deze fase wat terugplooien, maar had hier geen probleem mee en bleef gevaarlijk met messcherpe counters. In de 45e minuut was er een goede kans voor Jamie uit een voorzet van Ian, maar het schot ging over. Drie minuten later een goede kans voor Victoria met een dito redding van Thies, die het keepen nog lang niet verleerd bleek. Weer even later keek hij een hard afstandsschot van de gasten naast. Na 53 minuten joegen Tobey en Xir de vijandelijke defensie gebroederlijk op. De laatste scoorde bijna toen de keeper de bal tegen hem aan schoot, maar deze net naast caramboleerde. Weer geen doelpunt, het zat ook niet echt mee wat dat betreft. In de 57e minuut weer eens een goede individuele actie van Xir, afgesloten met een schot dat helaas over vloog. Na exact een uur redde Thies opnieuw toen een Victoriaan kansrijk voor hem opdook. Dit moment werd weer gevolgd door een kans voor Wilhelminaschool, waarbij Tobey net naast mikte. Het bleef een wedstrijd met kansen en mogelijkheden over en weer en een nog steeds hoog tempo. Bij beide ploegen groeide, ook door vermoeidheid, het aantal fouten en misverstanden, wat de amusementswaarde wel ten goede kwam. In de 68e minuut was Thies andermaal paraat om een schot op doel van Victoria onschadelijk te maken. En in de 71e was er een slim passje van Tjerk op Tobey, wiens schot weer rakelings naast ging. Twee minuten later kwam de genadeklap. Bij een tegenaanval van de opponent wist Tjerk het eerste schot nog te blokken, maar de rebound ging er alsnog in. Keurig in de hoek geschoten, waardoor ook Thies geen kans meer had. Het stond 1-4 en de beslissing was definitief gevallen, maar Wilhelminaschool bleef knokken. Victoria ramde eerst nog een vrije trap tegen de paal, waarna Teun in het slotoffensief bijna zijn tweede treffer produceerde. Goed storend werk van de spitsen bracht hem in balbezit terwijl de keeper een eind voor het doel bivakkeerde. Met een subtiele boogbal was deze verslagen, maar niet voor het eerst vandaag scheerde het leer net over de lat. Er gingen in deze wedstrijd zoveel pogingen van Wilhelminaschool (net) over of naast, dat het leek of er een krachtveld om het bestookte doel hing.

 

Resumé: Een mooie pot voetbal met de tegenstander toch wel als terechte winnaar, hoewel ze bij zeker twee doelpunten zeer door De School geholpen werden. Wat de spelers siert is dat ze er voor blijven gaan, ook nu het even tegenzit qua resultaten. Verder wordt er geregeld goed en mooi gevoetbald, al kan dat natuurlijk altijd nog beter. Als dan de onnodige fouten en uit gehaald worden, komen er vanzelf weer overwinningen. Het devies hierbij is: nooit opgeven, als team er blijven staan en elkaar vooral niet in de steek laten.